اقتصاد ایران

اگرچه خبر افزایش میزان صادرات کفش یک نشانه بالینی کوچک است اما بعنوان یک رخداد اقتصادی که پس از خبرهای مربوط به کاهش تورم و بی‌تنش بودن تصمیم دولت برای حذف ارز نیما بروز کرده، بسیار مهم است.

برخی فعالان اردوگاه چپ اندک اندک جمع می‌شوند تا تجربه تلخ دولت روحانی برای گره زدن معیشت مردم به مذاکره و تحریم را تکرار کنند!

برآوردهای اتاق ایران نشان می‌دهد که 36 درصد برق تولیدی در کشور در بخش صنعت مصرف می‌شود و بخش خانگی با 31 درصد، کشاورزی با 14 درصد و عمومی با 9 درصد در رتبه‌های بعدی مصرف قرار می‌گیرند. همچنین 8 درصد برق تولیدی کشور به سرفصل سایر مصارف، یک درصد برای صادرات و یک درصد نیز برای روشنایی معابر عمومی اختصاص دارد.

وزیر کار طی سخنانی پیرامون هدررفت انرژی در ایران؛ یک انتقاد درست را از رفتار برخی شهروندان در مبحث مصرف انرژی مطرح کرده است.

روزنامه هم‌میهن در سرمقاله خود، رابطه مستقیم بین وضعیت اقتصادی کشور و ساختار سیاسی را مورد بررسی قرار داده است. نویسنده با اشاره به اولویت‌های مردم و اختلاف نظرهای موجود بین نهادهای مختلف، بر لزوم اصلاح ساختارهای سیاسی برای بهبود وضعیت اقتصادی تاکید کرده است.

دولت محترم باید از هر سیاستی که منجر به تغییر قیمت گوشت قرمز در سفره خانوارها می‌شود خودداری کند و مراقب باشد که یک حاشیه سود بیقاعده در بازار گوشت نشت نکند.

نظام جمهوری اسلامی باید در زمینه آسیب از درون بیمه شود و از مقدمات این بیمه شدن نیز ایجاد درک و فهم عمومی نسبت به خطر "مواضع دلهره‌آور و حرف‌های معارض با منافع کشور" است.

یک فعال اصلاح‌طلب برای انتقاد از رئیس مجلس و قانون حجاب و عفاف؛ در سخنانی عجیب تقلا کرد سقوط دولت سوریه و حوادث این روزهای منطقه غرب آسیا را به قالیباف ربط بدهد.

در حالی که یک مسئول نظام اسلامی بر اهمیت تکلیف قانونی و شرعی خود تأکید دارد؛ شاهدیم که یک مسئول دیگر اظهار می‌کند که مردم نباید لزوما به حاکمیت چشم بگویند! اما تأثیر این دو مسئول در زندگی مردم چیست؟

"فتنه‌انگیزی بین دو رئیس قوه" یعنی یک رجل سیاسی به‌خاطر مخالفت خودش با قانون بگوید رئیس‌جمهور هم به همین دلیل از رئیس مجلس ناراحت است!